“Preian Ing Sasi Pasa”

 

           Preian, wes preian maneh. preian iki bareng karo ulan pasa pisan, sak jane gak enek seng isa diceritakne, amergane nalika posoan iku isine mung ibadah tok, ngerti to maksute (posoan isine turu tok).

            Poso dino kepisan emang abot , nanging abote abot ngangenin . weteng lue, gorokan gareng. Tapi kudu iso nahan nganti mahgrib . mergo, iki sasi romadlon, sasi yen enek e mung setahun pisan, aku ra pengen pasaku bolong-bolong . 

nanging , aku ndue cara kaping setunggal : pasa mung isine turu wae , cara iki paleng kerep digae gawe uwong seng gak ndue penggawehan tunggale aku . kaping pindo : kudu obah maksute kerjo , cra iki paleng mujarap gawe ngelali , ngerti to maksute (nek kesel ben lali yen iki mau pasa) .

            Dino poso, poso iku gak mung ngempet luwe nanging yo ngempet aktivitas seng negative (nggae duso). Ing ulan romadhon iki sedulur-dulur kulo mangsul sedaya dadhine kabeh nglumpuk, dulur-dulur iku cacahe faid, aldi, rafi, kiki, rico .

nalika dino kemis jam 12 awan sakbare sholat dhuhur

“re ayo ngko menyang sawah “ ujar rafi,

kula lan faid mangsuli “emoh panas-panak yok ngene kok nang sawah”

aldi takon “laiyo , we mau sahur nggae opo fi. Kok semangat eram, opo we gak poso”

rafi mangsuli “eh poso e…. rumangsamu”

rico “paleng yo nggolek seger”

kula ”ooooo we ape ados kali to”

“iyo la panas-panas ngene enak e yo ados ta” rafi

Aldi “iyo enak e ados kali” karo nduding kali ing sawah

Faid “ayo wes budal” karo mlaku menyang sawah

             Cah enem iku mau budal menyang kali seng nek kidul sawah pas teko ing kali, banyune ruesik laraha lan taine kenek di itung.  lare-lare langsung nyepot klambi lan njegur kali rame-rame . kula lan rico mboten njegur, rico mboten njegur amergo samar nek posone batal , nek kulo eman kaleh klambi kula (nyar bro….)

Kulo tangklet menyang rico “we gak nyemplung kali pisan ”

Rico mangsuli “gah posoku batal ngko”

Kulo”anak e ustad, co delok en to sanding arek-arek enek telek e”

“ancen , jarno ae” rico

            Rodok suwi nek adhos kali arek-arek lagek ngerti nek banyu sanding sing di gae adhos iku enek telek e . aldi lan arek- arek seng njegur kali podho ngomong gak ngenah(misoh) ,arek-arek spontas langsung mentas kabeh .

“pie rasane banyu rasa telek” rico

“nggateli we co, enek telek gak gelem ngomongi” rfi lan kiki

“we mau nguntal banyu pirang liter bang” rico

“gak enek sak liter pokok e” aldi

“yo kui rasakno poso mek sak ulan kok mentolo mokel, kancane neng nduwur plonga-plongo gak lapo-lapo , lakok kunu malah ngombe sak karepe dewe”

“sepurane yo bang” faid, aldi, rafi, kiki karo keisinan

             

Sak bare ngunu arek enem maeng mulih barenng-bareng

            sesok awane sak bare sholat dhuhur arek-arek nglumpuk koyok biasane , dino iki gentian kiki ngejak  wifian ing balaidesa seng budal wifian mung kula, aldi, kaleh kiki pas wes wifian gang pirang sakjam mati lampu aku lan cah loro maeng mulih menyang nggone arek-arek biasa bal-balan neng lapangan ngguri omahku, neng lapangan wes ana rico, faid, lan rafi seng wes bal-balan ing lapanngan ngguritan omahku. Kula lan aldi langsung tumut datebng bal-balan iku maeng , sangking keseruen bal-balan lakok wes jam setengah telu arek leren ing pinggir lapangan ing pinggir lapangan enek uwet jambu seng gembel-gembele buahe, mateng-mateng, nek diwasi koyok rodok menggoda imanku lan bocah-bocah sak bare kesel bal-balan

aldi ”cah ayo ngolek jambu”

 “rumangsamu , we ra poso to di”wangsulan rico

Aku “digae bartarweh to”

Aldi “gak , dipangan saiki wae”langsung menek weet jambu maeng

            Banjur aldi langsung ngepek jambu , langsung di emplok I sitok-sitok, kulo faid kaleh rafi tumut langsung melu menek wet jambu langsng balapan disik-disikan ngepek jambu, faid lan rafi melu-melu mokel pas ngepek jambu, aku mung ngepek I jambu tak adahi kresek gae mengko bngi.

Rico “we gak wedi karo seng nek nduwur”

“seng nek nduwur aku nek pucuk iki” aldi mangsuli

“Iyo bener” faid karo rafi mangsuli

Kula “diomongi ustadte kok ngentai rek-rek” karo ngemplok jambu

“loh si amu yo melu-melu mokel” rico

“loh lali , peh lagek sak uwil nek ku nyokot , wayahe ngko wae nek ngomong ben entek ndisk” nerusne mangan

Aldi “wes to munggaho jambune enak-enak iki” nyeblok I jambu “kui jajalen luegi kui”

“moh aku poso” rico , karo ngresiki jambu seng dikekno maeng “pih jambune ketoke uenwk , ojo di omongno makku yo “

Aku “mokel kok diomong-omongne, gak jaman ”

            Pas enak-enake mangan kiki teko , lan lapor kaleh mak-mak seng ngrumpi ing ngarep omahe aldi, mak-mak langsung budal menyang wet jambu, lan arek-arek dikongkon mudun kabeh

“cilik-cilik wes belajar duso” ibuk e rico

Rico mang suli “gak duso mak, nek gelem nyaor poso”

Arek-areh “nggeh mboten duso”

“Cilik wes wani nyacat mbek wong tuek” ibuk-ibuk

            Arek-arek banjur dijewer, diseret, digowo mulih make dewe-dwe , ing ulan poso sak teruse arek arek meh gak wani mokel maneh.

‘Cekap’